| Jesse Bruggemans (18), student Sociaal Werk, kon een kleine maand geleden zijn eerstejaarsstage starten bij MAAKbar. Hij startte met een gezond vertrouwen en vindt dat MAAKbar logisch in elkaar zit, ‘gewoon zoals het zou moeten zijn eigenlijk’. |  |
Wat was jouw verwachting van een stageplek?
“Aanvankelijk wilde ik mijn stage in Brussel doen, omdat ik daar de lokale sociale kaart wilde leren kennen. Dat is door omstandigheden niet gelukt: organisaties die geen stagiairs voor een maand aannamen of geen stageplaatsen aanbieden van corona. Een ander criterium voor mij was dat het een kleine organisatie moest zijn. Ten slotte was een burgerinitiatief iets wat zeker op mijn lijstje stond. Als sociaal cultureel werker is dat zeer interessant om stage in te doen.”
Hoe ben je bij MAAKbar terecht gekomen?
“Ik ken MAAKbar via mijn moeder die zelf sociaal werker is. De stageplek was na een eerste telefoontje en een kennismaking ter plekke rap geregeld. Een week na de kennismaking startte mijn stageperiode, dus het was allemaal wat last minute.”
Dit is net het soort initiatief wat mee door burgers gedragen moet worden, vind ik.
Welke dingen aan MAAKbar hebben je verrast?
“Alles was hier nieuw voor mij, maar echt verrassende dingen zaten daar niet tussen. Pas op, ik bedoel dat zeer positief: je zou het verwachten maar niet per se voor mogelijk houden dat een organisatie als deze bijna volledig met vrijwilligers werkt. Ik vind dat een goed teken want dit is net het soort initiatief wat mee door burgers gedragen moet worden, zie je? Ik vind eigenlijk dat MAAKbar vrij logisch in elkaar zit, gewoon zoals het zou moeten zijn.”
Kloppen je verwachtingen van de stage met hoe ze in realiteit is?
“Ja, zeker. Mijn stage is een observatiestage maar in de praktijk gaat het verder dan puur observeren. Voor een stuk ligt dat aan MAAKbar. Taken zijn er zelden bestemd voor één iemand. Ik heb daardoor een uitgebreid takenpakket, gaande van meehelpen bij de organisatie van de nieuwe stoffenbib tot Leuvense scholen contacteren met de vraag om samen te werken. Dat vind ik echt tof. In een veel grotere organisatie was mijn takenpakket beperkter geweest, vrees ik. Hier is er ruimte voor je initiatief als stagiair. Dat moet je dan wel durven nemen natuurlijk.”
Kreeg je al reacties op de vraag naar scholen toe?
“Ja, de Wijnpers zet haar schouders onder de inkleding van ons terrasje. Zij hebben vrij snel gereageerd. Op de vraag wie mee aan onze etalage wil werken, wacht ik nog wat reacties af. Wetende dat ik hier maar een maand stage doe, is dat al een tof resultaat.”
Wat maakt deze plek voor jou als sociaal werker interessant?
“Ik wist al dat ik voldoening haal uit het verder helpen van mensen. Hier doe je dat, al is het op een minder rechtstreekse manier dan wanneer iemand zijn verhaal tegen je doet. Je vindt dat bijvoorbeeld in het feit dat sommige van onze producten ontworpen en gemaakt zijn door mensen met een niet aangeboren hersenletsel, of mensen die in een opvangtehuis wonen. En dan is er nog een ruimere problematiek waar MAAKbar een antwoord op probeert te geven. Ik heb het dan over de klimaatproblematiek waarbij initiatieven als MAAKbar volgens mij echt een stukje van de oplossing kunnen zijn.”